Waarom wil je grenzen stellen, regels en afspraken maken met je kinderen deel 1

Wat is beter als het gaat om grenzen stellen? Nee is nee of ja als ik het wil. Consequent of Congruent zijn? Waar kies jij voor in de opvoeding? Of is er nog een derde alternatief als het gaat om grenzen stellen, gehoorzamen en bewaken. Het antwoord is loslaten en dan niet onder het motto van alles is goed. Het motto is laat: jouw grens los en onderzoek samen wat werkt.

Ik heb een mooi drieluik geschreven over grenzen, regels en afspraken en een bonus met de voordelen.
Deel 1: Waarom wil je grenzen, regels en afspraken met je kinderen. (DEZE BLOG)
Deel 2: Wat zijn betekenisvolle grenzen, regels en afspraken grenzen voor je kinderen.
Deel 3: Hoe maak je betekenisvolle afspraken, regels en grenzen waar je kinderen graag naar leven.
Bonus: De voordelen van het op een betekenisvolle wijze stellen van grenzen, handhaven van regels en naleven van afspraken met je kinderen.

Grenzen, regels of waarden.
Ze lijken op het eerste gezicht misschien allemaal hetzelfde en toch zit er volgens mij een nuance in. Waarbij we moeten oppassen dat het niet een semantische discussie gaat worden. Kijk gewoon hoe we de woorden gebruiken in onze eigen taal.
Het woord grens doet denken aan landsgrenzen. Daar moet je dus stoppen, daar mag je niet zo maar overheen.
Kijk je naar regels dan zijn deze al een stuk vriendelijker. Regels hebben we vaak, democratisch, bedacht om te zorgen dat zaken gemakkelijk verlopen waarbij we nog wel willen kunnen ingrijpen, met een consequentie of straf.
Kijk je naar waarden dan komen deze vaak van binnenuit. Elk mens wordt hiermee geboren. Je interne kompas weet dan of het goed of slecht is.

Wat is de reden dat je grenzen of regels instelt.
Je hebt als ouder meerdere rollen. In de rol van opvoeder is het vooral belangrijk om je kind goed te voeden en te beschermen. Zodat je kind gezond opgroeit en beschermd wordt tegen gevaar maar ook kan opgroeien om van uitdagende situaties te leren.
Kijk daarom goed als je een grens of regel invoert of je dit doet in het belang van je kind of in je eigen belang. Ik zeg helemaal niet dat je geen regels voor je eigen belang mag invoeren. Ik wil je er wel bewust van maken dat regels handiger door je kind wordt opgevolgd als ze in hun belang zijn, tenzij je dit natuurlijk met straffen wilt afdwingen. Dan heb je op de korte termijn succes, op de middellange termijn verzet en op de lange termijn ondermijning.

Wat maakt dat afspraken beter werken dan regels.
Als je naar regels kijkt dan kan het zijn dat je deze eenzijdig hebt ingesteld, dat deze vooral gaan over de veiligheid van je kind of voor jou als ouder goed uitkomen, waarbij je kind de regel nog niet altijd begrijpt en / of de consequenties van het niet naleven niet kan overzien.
Wil je regels die meer in het belang van je kind zijn, die over meer gaan dan de veiligheid van je kind en meer over het kind gaan dan over jou, dan is het beter om afspraken te maken. Afspraken zijn regels die je samen op basis van gelijkwaardigheid hebt opgesteld waarbij je allebei de voordelen van ziet en begrijpt dat het voor beide belangrijk is. Als de afspraken niet worden nageleefd dan volgt er niet automatisch een consequentie of een straf maar dan leg je uit waarom het belangrijk is of je kijkt er nog een keer samen na om te zien of de afspraken aangepast moeten worden.

Voorbeeld van een afspraak.
Een afspraak die wij hebben is: je mag alleen met je regenlaarzen in de plassen lopen. Wij vinden het namelijk vervelend als dure schoenen en laarzen kapot gaan. Wil ze dus in de plassen stampen dan kan ze haar rubberen laarzen aantrekken en dat haar kleren dan nat of vies worden is geen probleem.
En ja ze vergeet het nog wel eens, we herinneren haar dan aan de afspraak en dat is voldoende om het weer een hele tijd goed te laten gaan. Daarnaast bedenkt ze ook wel eens andere oplossingen als de verleiding te groot is, je bent nu eenmaal kind en wilt spelen.
Ze had haar dure, nette, leren laarzen uitgetrokken en was met haar blote voeten er in gaan stampen. Maar ja, in de winter is dat wel heel erg koud, het natuurlijke gevolg heeft haar laten ervaren dat ze dan toch beter eerst even naar huis kan komen.

We hebben allemaal het beste voor met onze kinderen.
Dat is de basisgedachte waar ik altijd vanuit ga, dat we in de praktijk soms iets anders doen, dat is menselijk. Zolang we bereid zijn om hier naar te kijken en van te leren zijn we goed bezig. En is dat nu toevallig ook niet de essentie van opvoeden.
Je wilt je kind leren om op te groeien tot een verantwoordelijke volwassenen, wat dat ook voor jou mag zijn.
Vroeger dachten we dat leren het overdragen van kennis was. Waarbij je als ouder natuurlijk weet wat het beste is voor je kind. Tegenwoordig hebben we het vaker over ontdekken, ervaren en reflecteren als we iets willen leren of iemand anders iets willen leren. Deze manier van leren noem ik graag OERleren waar de O staat voor Ontdekken, de E staat voor Ervaren en R staat voor Reflecteren.
Om je kind te laten opgroeien tot een “verantwoordelijke” volwassenen is het dus belangrijk dat hij of zij mag OERleren. Waarbij jij als ouder meer de rol van mentor hebt om te zorgen dat je een omgeving creëert waar je kind kan ontdekken hoe zaken in elkaar zitten, kan ervaren wat de (natuurlijke) gevolgen van iets zijn en reflecteert wat zijn of haar gedrag doet met de omgeving.

Bekijk grenzen met de OERleren bril.
Als je vanuit deze gedachte naar grenzen, regels en afspraken gaat kijken. Dan ga je ineens heel anders denken over het stellen en bewaken van grenzen of het bestraffen voor het niet volgen van de regels en het naleven van afspraken. Je gaat er dan meer naar kijken als hoe kan ik deze situatie, dit gedrag gebruiken om mijn kind iets te OERleren. Waarbij het kind dus centraal staat in plaats van jij als volwassene.

In deel 2 van het drieluik ga ik verder in op “Wat zijn betekenisvolle grenzen, regels en afspraken.”.

Ouders waarderen het heel erg om te lezen hoe andere ouders over de opvoeding denken. Laat hieronder een reactie achter waarom jij graag grenzen, regels en afspraken wil.